Dit opleidingsonderdeel wil de muzikale horizon van de jazz- en popstudent verruimen.

Door aandacht te schenken aan experimentele vormen van jazz en pop, en de invloed daarop van en kruisbestuivingen met de klassieke avant-garde, hedendaags klassiek en niet-Westerse muziek, krijgt de student een breder cultuurhistorisch referentiekader.

De student is getuige van een artistieke ontdekkingstocht die inspirerend kan zijn voor zijn eigen artistieke praktijk en krijgt inzicht in hoe eigenzinnige, non-conformistische, avontuurlijke en niet-Westerse muziek tot stand komt, wat de overtuigingen en waarden van de makers ervan zijn, welke functie ze kan hebben, hoe die zich verhoudt tot andere kunstvormen en hoe die muziek in haar eigen context beoordeeld kan worden.
Aan de hand van diverse thema's leert de student een kritische mening formuleren over muziek en kan hij reflecteren over zijn eigen muzikale wereld.

Dit onderdeel bouwt verder op de vakken ‘Popgeschiedenis’ en ‘Jazzgeschiedenis’.

Dit opleidingsonderdeel bevat vier clusters van lessen, die telkens een andere muziekwereld als vertrekpunt hebben.

Pop & Avant-garde:
• Minimalistische en repetitieve muziek uit de klassieke traditie (Reich, Riley, etc) als basis voor rock: sixties avant-garde, progressieve rock, krautrock,
• Rock als erfgenaam van de historische avant-gardebewegingen zoals futurisme en dadaïsme: noise, industriële muziek, postpunk, experimentele new wave,
• Sfeer als compositietool: ambient, postrock, postjazz
• De link tussen elektronische muziek uit de klassieke avant-garde (vroeg-elektronische muziek, tapemuziek, musique concrête) en uit de elektronische dansmuziek (IDM/ electronica/ clicks & cuts/ illbient, sampling)
• Bricolage/ eclecticisme/ postmoderne cross-overs: downtown New York (John Zorn), avant-rock, Frank Zappa, Bill Laswell en andere muzikale einzelgängers
• De relatie tussen popmuziek en andere kunsten (beeldende kunst, fotografie, theater, dans, etc.), zowel de input (pop gebruikt kunst), de output (kunst gebruikt pop) als de cross-overs.

Klassiek & beyond
• De 'klassieke' muziek van 20ste en 21ste eeuw in vogelvlucht
• De invloed van de populaire and (pre-)Jazz idiomen op klassieke muziek en vice versa vanaf de vroege 20ste eeuw

Jazz & beyond:
• De fusies: electrojazz, hiphopjazz
• ECM/ Nordic jazz en de invloed van volksmuziek
• Cross-overs: van John Zorn tot Stuff
• Van jazz naar theater, dans en film
• Eurojazz en avant-garde

Wereldmuziek in Jazz & Pop:
• Vertrekpunt vormt de ontstaansgeschiedenis en popularisering van jazz en pop, beide een typevoorbeeld van blending tussen verschillende genres uit de wereldmuziek.
• Verder wordt aandacht besteed aan ‘klassieke voorbeelden’ zoals Indische invloeden bij The Beatles en John McLaughlin (Shakti), over new age invloeden met het aanwenden van Tibetaanse en Navayo muziek, het inzetten van Gnawa en Balinese Ankloeng instrumenten in allerlei zettingen en tenslotte staan we stil bij 'hybride voorbeelden' uit Scandinavië, de Balkan en het Midden-Oosten. Kortom, de hele wereld komt aan bod.
• Melodische, ritmische, harmonische en muziektheoretische aspecten van deze muziek worden besproken, en, tezamen met de studie van het specifieke instrumentarium, biedt dit alles achtergrondinformatie voor een grondige analyse van enkele typische toepassingen in jazz & pop.

De student:
• kan verschillende vormen en circuits van experiment in de muziekgeschiedenis illustreren en duiden,
• kan muzikaal experiment in de klassieke muziek, jazz, wereldmuziek en pop via gemeenschappelijke thema’s en uitgangspunten aan elkaar verbinden,
• kan reflecteren over non-conformistische muziek en daarover een stelling innemen en verdedigen,
• heeft inzicht in de ruime artistieke context en opvattingen, waaraan de eigen uitvoeringen getoetst worden.